Ania Płonka

autor biogram dyplom

POSEN

Slow motion close-up shot of female feet walking on treadmill. Every time she wants to kill herself she does some cardio.

Posen to nie tylko niemiecka nazwa Poznania, ale i nawiązujący do słowa „powidok” neologizm, który określa stan fluktuacji świadomości po przebudzeniu, gdy to, co realne, wypiera coś nierzeczywistego – sennego. Posen to też zniekształcone czasem wspomnienie. Warstwa dokumentalna zyskała nadbudowę fabularną między innymi w postaci materiałów stockowych, które dopełniają przestrzeń filmową elementami zbiorowej wyobraźni.

(ur. 1989)
Studia: Wydział Grafiki ASP w Warszawie (2012–2017). Dziedziny działalności artystycznej: nowe media, video, muzyka, performans. Uczestniczka wystaw zbiorowych, spektakli REMIX//Opera Fluxus (Komuna//Warszawa, 2013) i Ludzie idealni (festiwal Ciało/Umysł, 2017), a także festiwalu War<so>vie (2015), Przeglądu Sztuki SURVIVAL (2017) i Warszawskiej Jesieni (2017). Współpracowała z NInA. Współzałożycielka zina Rwa. Członkini zespołu 8 zł (teledysk w japońskim zinie Very Gois). II nagroda w konkursie na spot Legalnej Kultury (współreż. z Piotrem Dudkiem), Festiwal Filmowy w Gdyni (2015).