Neverland

Prace przeze mnie prezentowane są efektem badania i mierzenia się z ideą neverlandu; zgłębianiem procesów zapamiętywania, przywróceniem dziecięcej perspektywy, rodzajem eskapizmu, powrotem do świata wyobrażeń, fantazji i lęków. Poprzez wykorzystanie przedmiotów kojarzących się z idyllicznym dzieciństwem, jak lalki, kiczowate bombki choinkowe, oraz znaków i symboli wywodzących się z kultury popularnej, przywołuję często brutalną naturę baśni i za ich pośrednictwem mierzę się z istotnymi kwestiami dotyczącymi przemijania i dojrzewania. Tworzone przez mnie obiekty również  czerpią z dziecięcej stylistyki – są budowane podobnie, jak szyje się pluszowe zabawki. Prace, które z początku wydają się estetyzujące, po wnikliwszej analizie okazują się dziwne, odrzucające i straszne. Jest to wynikiem przetransponowania strategii literackich wywodzących się z baśni, gdzie przez z pozoru banalne i nieskomplikowane historie rozgrywające się w nieokreślonym miejscu i czasie przebijają się drastyczne podteksty, tworząc atmosferę niepokoju lub lęku. Moje prace obrazują i oswajają dziecięce lęki, ukazując ich wyjątkowość i niezwykłość.