Projekt przestrzeni i kostiumów spektaklu teatru tańca zainspirowanego utworem Igora Strawińskiego Orfeusz

Szukając tematu mojej pracy dyplomowej, od początku byłam pewna, że chcę zrealizować projekt związany ze sceną tańca. Decyzja wynikała z mojego podziwu dla tego rodzaju teatru. Doświadczenie, jakie zdobyłam przy realizacji scenografii i kostiumów do spektaklu tanecznego, pozwoliło mi zdać sobie sprawę, że język ciała połączony z muzyką jest niezwykle poruszający i może być czytany na wielu poziomach. Również kontakt z tancerzami i obserwowanie ich pracy przesyconej wrażliwością i fizycznością sprawiły, że oglądanie teatru tańca było dla mnie doświadczeniem odkrywczym. Dzięki temu uświadomiłam sobie, że za pomocą ruchu można wyrazić emocje silniejsze niż te, które może wyrazić słowo.

Szukając utworu, dosyć wcześnie zdecydowałam się na dzieło Igora Strawińskiego – muzyczną interpretację greckiego mitu o Orfeuszu.

Bezpośrednią inspiracją do formy artystycznej, którą nadałam mojemu projektowi scenograficznemu, były eksperymenty malarskie i graficzne. W projekcie chciałam za pomocą abstrakcyjnych form wyrazić emocje oraz stany wewnętrzne bohaterów skorelowane ze scenicznym krajobrazem.

Kluczowe dla wyboru palety, w której się poruszałam, projektując mitologiczny świat, było przeczytanie tłumaczeń tabliczek orfickich zawierających opis podziemia i wskazówki dla duszy podczas podróży przez świat umarłych. Obraz zaświatów, jaki wyłania się z lektury tabliczek orfickich, nie ma nic wspólnego z obrazem krainy ponurej i mrocznej. Jest on raczej odbiciem świata żywych z roślinami, drogami oraz łąkami. W podziemnym krajobrazie pojawia się biały cyprys. Cyprys jest znanym symbolem żałoby i atrybutem bóstw podziemnych. Tabliczki orfickie jednak przywołują obraz cyprysu białego i lśniącego, który łudzi zmarłe dusze fałszywym życiem. Kolor cyprysu wydaje się potwierdzać, że wizja Hadesu jest fotograficznym negatywem świata żywych. Tabliczki wspominają też o białym kolorze skał w Hadesie. Biel, która pojawia się w moim projekcie zaświatów może zaskakiwać, nie jest więc arbitralna, ale wynika z wizji Hadesu jaka pojawia się w źródłach literackich.