Technologia wykonania a konserwacja starego druku Historischer Schauplatz, in welchem die Merkwürdigsten Brücken aus allen vier Theilen der Welt, Insonderheit aber die in den vollkommensten Stand versetzte Dressdner Elb-Brücke… autorstwa Carla Christiana Schramma

Konserwacja starej księgi pochodzącej z Muzeum Morskiego w Gdańsku, która pod okładzinami kryje duszę i historię, to wielowymiarowe wyzwanie, jakie miałam możliwość podjąć w ostatnim etapie studiów na Konserwacji. Wcielenie w detektywa-konserwatora przypominało śledztwo prowadzone przez Wilhelma z Baskerville, mnicha z powieści Umberto Eco. „Rozbieranie” księgi na części powodowało utrwalenie więzi z obiektem i utwierdzenie w pasji do konserwacji, a przede wszystkim postęp w myśleniu konserwatorskim. Każdy zabytek wymaga indywidualnego podejścia i tak było w przypadku starego druku o kontrowersyjnej technologii wykonania. Jaką metodę konserwacji należało zastosować? Zanim przystąpiono do zabiegów zaproponowano kilka wersji planu konserwatorskiego.

Celem pracy było pogodzenie technologii wykonania książki z historycznymi wadami/błędami technicznymi podczas jej oprawiania i znalezienie odpowiedniego oraz bezpiecznego rozwiązania dla zachowania tych śladów historii w dopasowanym do potrzeb obiektu opakowaniu ochronnym. Błędy technologiczne starego druku, wynikające z nieprawidłowo opracowanej konstrukcji i oprawy książki, stanowiły zarazem problem, jak i wartość zabytku oraz były wyznacznikiem szerszego objęcia tematu budowy książki.